به هرحال به موضوع "پارک شهر" می خوره.

ساعت 6/10 دقیقه صبح روز اول فروردین بود که زنگ مارو زدند. خواب آلود جواب دادم

،بفرمائید،کیه؟ آقایی گفت :ببخشید که این موقع مزاحمتون شدم اما چاره ای نیست

من همسایه پشتی, همسایه دست چپی شما هستم. لوله آب همسایه دست چپی 

شما ترکیده وآب به منزل ماهم نفوذکرده وهرلحظه بدتر هم می شود.گویاهمسایه

دست چپی شما هیچ کدام منزل نیستند،خواهش دارم هرطورشده آنها راخبرکنیدتا

آب راببندند...

دیگه خواب ازسرم پریده بود ،چون نفوذ آب به داخل خانه واثاثیه راخوب می فهمیدم،

گفتم:چشم هرکاری بتونم می کنم.

راست می گفت.همسایه دست چپی ما آقای ف  باخانواده برای تعطیلات به 

شهرستانشان رفته بودند،240 کیلومتر آن طرف تهران. آنها موقع رفتن فقط بابت مراقبت

منزل از سرقت سفارش کرده بودند ومعلوم بودتوصیه های ایمنی یعنی بستن شیرفلکه

آب وگاز را قبل ازسفر،فراموش کرده بودند.

باموبایل آقای ف تماس گرفتم.بنده خدا هم هول کرد،هم گفت که خودشو می رسونه.

رفتم ازبالای نرده های نیزه ای دیوار،سرکشی کنم ،دیدم رفتن به داخل حیاطشان 

کار من نیست. تصمیم گرفتم به واحد امداد سازمان آب زنگ بزنم تا بیایند فلکه جلوی 

ورودی به منزلشان راببندند تا آب بیش ازاین موجب تخریب نشود. حالا دیگه ساعت

6/30دقیقه بود.باتلفن امداد آب، 122 تماس گرفتم.وای!بازهم این تلفن های گویا که

می گویدشما نفرچندم نوبت انتظار هستید و... که پس ازدقایقی معطلی جواب دادند

ومن شرح ماوقع راگفتم وایشان آدرس خواستند وگفتند که سریع می رسند. 

به حساب من از منطقه 4آب وفاضلاب تا محل ما،درآن وقت صبح وخلوتی اولین روز

فروردین،شاید 7 یا8 دقیقه طول می کشید تا برسند. لباس پوشیدم وجلوی منزل 

منتظر شدم. اما هرچه صبر کردم،خبری نشد.ساعت 6/50 دقیقه شدو دوباره 

تماس گرفتم. گفتند:؟آدرس را پیدا نکردیم! گفتم: مگرالآن نزدیک محل هستید؟ی

گفتند: نه.هنوز راه نیافتادیم!  باناراحتی گفتم:آقا ازروی قبض آب آدرس دادم، در

ضمن،آب داره منزل این ها رو خراب می کنه.. که گفتند:باشه باشه ولی تاتعویض

شیفت چیزی نمانده،تا نیم ساعت دیگراکیپ امداد آب را می فرستیم...

باخودم گفتم پس معلوم شد که بین تغییر شیف ما را معطل کرده وپاس کاری

می کنندوازحس مسئولیت و وظیفه کاری خبری نیست.

ساعت7/45دقیقه ودوباره تماس با122 ومعطلی گویاو... که وقتی گفتند شیفت 

عوض شده وتا افرادجدیدآماده شوند باید نیم ساعت دیگر صبر کنید، دیگر عصبانی 

شدم . حالا هرچه توصیه برای صرفه جویی در مصرف آب وشعارمدیریت جهادی و

حس مسئولیت پذیری وتکریم شهروندی وازهمه مهمتر پاسخ گویی  صحیح و...

که درمغز من میچرخید وباهیچ منطقی جور درنمی آمد، داشت مرا دیوانه می کرد.

ازآنها شماره بازرسی راخواستم، ولی با بی ادبی قطع کردند. دوباره با 122

تماس گرفتم،شخص دیگری جواب دادوگفت:شماره بازرسی وشکایات درهمان

122 است. دوباره تماس گرفتم،باز گویا ومعطلی... که درآخر مجبورشدم روی

پیامگیر،پیام بگذارم ودرانتهای پیام گفتم که لازم نیست اکیپ بفرستید ومن این

موضوع راپیگیری خواهم کرد وقطع کردم.

حالاساعت 8/25دقیقه شده وآب که ازنیمه شب جاری شده،حتما آقای ف  و

همسایه پشتی آنها را خانه خراب کرده وهزاران لیترآب آشامیدنی گران بها را

به هدر داده است.

هنوزچند دقیقه نگذشته بودکه همسایه مان آقای ف به محل رسید،ماشینش

راپارک کردودرب خانه را باز واز کنتور آب را قطع کرد. درهمین دقایق، گویا، امداد

آب،ازپیامگیر صحبتهای من را شنیده بودند،زنگ زدند وگفتند:شما گفته اید که

اکیپ امدادآب نیاید؟، که گفتم:عجب،پس برای فرار از مسئولیت،زود پیگیر 

می شوید ولی برای انجام وظیفه ساعتها جا خالی می کنید! همسایه ما

آقای ف از240 کیلومتر آنطرف تر خودش را زودتر ازشما رسانده وشما که فقط

7دقیقه باما فاصله داشتید نیامدید... که طرف با لحن خندان گفت: خوب پس

مشکل حل شده،سال خوبی داشته باشیدو قطع کرد!

سراغ آقای ف رفتم تا ببینم چه بلایی سرشان آمده وشرح ماوقع راگفتم. او

درحالی که باناراحتی خانه رانشان می داد گفت:من به تجربه می دانستم

که نمی توان به این ها اعتماد کرد،برای همین خودم را رساندم.

داخل خانه شدیم.همه چیز روی آب شناور بود. آمارخسارت خیلی زیاد و

وحشتناک بود.انگارخانه گرفتار سیل شده بود. لوله  آب درطبقه بالا ترکیده بود

وسقف طبقه پائین ریزش کرده بود. فرشها،لوازم زندگی، انباری پائین وبرنجها 

وارزاق و... همه داغون شده بود. بیچاره ها برای جلوگیری از ورود سوسک

از مجرای فاضلاب ها به داخل،زیر درپوشها را باکهنه کیپ کرده بودند که

خودباعث آب گرفتگی وتخریب بیشترشده بود.

به این می اندیشیدم که حال، هر کس به اندازه خودش بایدپاسخگو باشد.

آقای ف به خاطر نبستن شیرفلکه آب موقع مسافرت،تاوانش راپس داده بود

اماسازمان آب با نیامدن خود،امیدها را برباد داد وباعث تخریب وخسارت

مضاعف شد.حال درموقع حوادث این چنینی واقعا چه باید کرد؟ هرسال 

بودجه هنگفتی ازجیب مردم برای مقابله با این حوادث هزینه می شود.

واقعا چه کسی پاسخگوست؟ آیا مسئولان سازمان آب،با چنین حوادثی

برای خودهم همین طور برخورد می کنند؟ 10-1-93   م.ر.ندیم پور         =h3